Algemene informatie over Papua
Deze informatie gaat over de provincie “Papua” en behoort bij Indonesië. Indonesië bestaat uit de grootste eilandengroep ter wereld. Het bestaat uit 5 grote eilanden met erom heen kleine eilanden (Indonesië op de kaart). Er wonen misschien wel meer dan 3,486 miljoen mensen (2014). Indonesië is een republiek en heeft 28 provincies. Papua is een provincie van Indonesië. Het heeft een oppervlakte van 319.036 km2. De bewoners bestaan uit verschillende volkeren. Ze hebben allen hun eigen cultuur, geschiedenis, traditie en soms hun eigen taal. Veel toeristen bezoeken Indonesië vanwege de mystieke cultuur en de prachtige natuur. Een van de grootste eilanden is in tweeën opgesplitst. Het linkerdeel valt onder Indonesië en heet Papua. Het rechterdeel heeft een eigen bestuur en heet Papua New Guinea.
Ligging
Het eiland is ongeveer 13 x zo groot als Nederland. In het noorden grenst West Papua aan de Indische Oceaan, in het zuiden aan de Arafura Zee. Over de hele lengte van Papua loopt een indrukwekkende bergketen, met bergen soms wel hoger dan 5000 meter. Het eiland kent een tropisch klimaat, met name aan de kust en landklimaat in het binnenland. De hoofdstad van West Papua is Jayapura.
https://nl.wikipedia.org/wiki/West-Papoea
Klimaat
Papua heeft een tropisch klimaat. Langs de kust ligt de temperatuur meestal rond de 30 graden Celsius en landinwaarts ligt de gemiddelde temperatuur rond de 20 graden Celsius. De hoogvlakten in het binnenland hebben een landklimaat (tussen de bergketens kan het s ’nachts vriezen). De Papua’s kennen geen lente, zomer, winter en herfst. Zij spreken van een droog seizoen (van december t/m maart) en een nat seizoen (van mei t/m oktober). Per jaar valt er enorm veel regen. Soms wel vier keer zoveel als in ons land. Als het er regent, dan regent het heel hard en lang achter elkaar.
Fauna en flora
West-Papua bestaat uit ondoordringbare jungle, moerasgebieden en twee enorme bergketens. Op de kaart is te zien dat er veel kleine eiland om West-Papua heen liggen. De biodiversiteit in Papua is een van de grootste ter wereld. Op het eiland groeien meer dan 2.700 soorten orchideeën, lianen, geneeskrachtige planten en boomvarens. Er komen minstens 650 vogelsoorten voor.
In het hooggebergte van het Penungan Arfak natuurreservaat (25 km van Manokwari) zijn 320 vogelsoorten geteld, waaronder verschillende soorten paradijsvogels, papegaaien en kaketoes. Daarnaast leven er in de Arfakbergen ongeveer 110 zoogdiersoorten, inclusief 30 buideldiersoorten en boomkangoeroes, vele koeskoes soorten, vliegende vossen, vleermuizen en opossums. Er leven ook talloze insecten en reptielen, waaronder grote vlinders en de kleinere verwant van de Komodo-varaan. De zeereservaten ‘Marine Park Raja Ampat’ en ‘Cenderawasih Marine Park’ met schitterende koralen en paradijselijke eilandengroepen zijn uniek in de wereld. Deze gebieden hebben een rijkdom aan dolfijnen, schildpadden, mantraroggen, walvissen, pygmeezeepaardjes, etc. In 2007 zijn hier nog tal van nieuwe soorten ontdekt. De natuur van Papua wordt bedreigd door de olie exploitatie en de jungle wordt gekapt om plaats te maken voor palmolie plantages.
Bevolking
De bevolking bestaat uit verschillende volkeren. Niet alle Papua volkeren spreken dezelfde taal. Er zijn ongeveer alleen al op Papua 263 Papua talen. De Papua’s behoren niet tot de Aziatische volkeren maar tot de Melanesiërs. Melanesië is een uitgestrekte eilandengroep ten noordoosten van Australië. Aan het uiterlijk van de Papua’s is ook te zien dat ze verwant zijn aan de Melanesiërs en niet aan de Aziatische Indonesiërs. Ze lijken meer op de Aboriginals uit Australië. De bevolking woont voornamelijk langs de kust en in de binnenlandse hoogvlakten.
De bevolking leeft voornamelijk van landbouw en visserij. Elk volk heeft zijn eigen cultuur en rituelen. Van oorsprong is het een natuurvolk, d.w.z. dat ze leven in en van de natuur. Ze maken hun sieraden, wapens, boten, kleding en huizen van wat er in hun omgeving groeit en leeft. Zoals riet, natuursteen, vogelveren, schelpen, pitten, bessen, zand, klei en soms ook beenderen van dode dieren en mensen. Langs de kust leeft men van vis en in de hoogvlakten van landbouwproducten zoals zoete aardappel, wortels en erwten.
Religie
Indonesië kent een grote variatie geloven die gekleurd zijn door plaatselijke tradities en die van generatie op generatie worden overgedragen. Deze plaatselijke geloven bepalen de structuur van elke stam of volk en staan in Indonesië bekend als adat, de gewoonten van een groep of gemeenschap. Opvallend is dat de bevolkingsgroep verschillende geloven (Katholicisme, Gereformeerde kerk, enz.) combineert met de adat. Iemand die zich houdt aan de wetten van de islam, kan zich daarnaast ook bezighouden met andere rituelen, zoals het branden van wierook en het brengen van kleine offers aan plaatselijke geesten. In de moeilijk toegankelijke binnenlanden van Papua zijn veel mensen animist. Ze geloven dat alle dingen een ziel hebben en dat ieder dier, mens en voorwerp een geest heeft. Tatoeages en gezegende amuletten moeten geluk brengen of bescherming bieden tegen kwade invloeden. Verschillende volkeren geloven niet alleen in animisme, maar doen ook aan voorouderverering, een gewoonte om de zielen van overleden familieleden te aanbidden. Veel missionarissen hebben geleefd en gewerkt op Papua. Ze werden uitgezonden om het Christelijke geloof te verspreiden. Ze bouwden wegen, kerken, huizen en scholen waar ze de Papua’s leerden over de westerse leefwijze.
Transmigratie
Verhuizing van het ene eiland naar het andere noemen we transmigratie. Indonesië kent eilanden die overbevolkt zijn zoals Java. De overheid van Indonesië heeft geprobeerd mensen van andere eilanden naar Papua te laten verhuizen, met de belofte dat ze daar een goed bestaan zouden kunnen opbouwen. De Papua’s zijn nu zelfs een minderheid op hun eigen eiland. Inmiddels leven er al meer transmigranten dan Papua’s. De mensen die transmigreren zijn vooral boeren. De overheid ondersteunt ze door hun een nieuwe woonplaats, een stuk grond en een huis aan te bieden. Transmigratie heeft voor veel problemen gezorgd op Papua. De Papua’s vonden het niet eerlijk dat de transmigranten ondersteunt werden door de overheid, daarnaast moesten de Papua’s hun eigen land afstaan.
https://mens-en-samenleving.infonu.nl/internationaal/114284-transmigratie-in-indonesie.html
Transport
West Papua kent alleen langs de kust een wegennet. Er zijn nauwelijks begaanbare wegen naar het binnenland. Soms is het binnenland alleen te bereiken per boot via rivieren of per vliegtuig. De dorpen in de meest afgelegen binnenlanden hebben vaak geen voorzieningen zoals elektriciteit of een waterleiding netwerk. De dorpen in het binnenland zijn vaak alleen via voetpaden te bereiken. De aanleg van wegen wordt bemoeilijkt door de ondoordringbare jungle en de bergketens in het centrale hoogland. Het binnenland zal in 2024 ontsloten worden door wegenaanleg.
Geschiedenis
Indonesië was vroeger een kolonie van Nederland. De geschiedenis vertelt de verbondenheid van Indonesië aan Nederland vanaf 1660 tot het jaar 1962.
Pre-koloniale periode
De geschiedenis van Papua is zeer jong. Vanaf het begin van de zestiende eeuw was Papua al ontdekt door de Europeanen. Ze waren op zoek naar specerijen, er waren er echter weinigen die ook daadwerkelijk de moeite namen om het eiland te verkennen.
Na 1800 krijgt het eiland meer aandacht van de Europeanen. Een Portugese specerijenhandelaar, Don Jorge de Meness, zou het eiland hebben ontdekt vlak na 1800. Hij zou het ook de naam Papua hebben gegeven.
Papua is het Maleise woord voor een mens met kroeshaar. Een andere handelaar uit Spanje, Alvaro de Saavedra, die na Meness het eiland bezocht, noemde het eiland Isla del Oro, het Gouden Eiland. Papua heeft in de loop der tijd verschillende namen gehad.
De natuurlijke rijkdommen van het eiland zouden er uiteindelijk voor zorgen dat de Nederlanders naar het gebied trekken. De Nederlanders hadden de soevereiniteit van de sultan van Tidore over Nieuw-Guinea al in 1660 erkend. En aangezien Tidor onder Nederlands bestuur viel, was Nieuw-Guinea theoretisch in Nederlandse handen. De Britten waren ook geïnteresseerd in het eiland en hadden tevergeefs geprobeerd een nederzetting te vestigen in de buurt van Manokwari in 1793.
Koloniale periode
De Nederlanders claimden soevereiniteit over het westen van Nieuw-Guinea in 1824. Nadat ze een verdrag met de Engelsen hadden gesloten werd het westelijk deel van Nieuw-Guinea officieel in 1848 in beslag genomen. Het zou echter nog tot 1896 duren voordat de Nederlanders een permanente basis op het eiland hadden.
Vanaf toen begonnen de Nederlanders met serieuze expedities in het binnenland. De expeditie van het binnenland van Papua was voor de Nederlanders echter geen belangrijk agendapunt. Zo zou het nog tot 1938 duren voordat de grote Baliemvallei met haar 50.000 inwoners werd ontdekt.
In de eerste helft van de twintigste eeuw werden verschillende initiatieven opgezet door Indonesische jongeren om de onafhankelijkheid te bereiken. De Nederlanders gingen deze initiatieven tegen door de leiders te verbannen naar Merauke op Papua. Sukarno, Muhammad Hatta en Sutan Syahrir hebben allemaal tijd op Merauke doorgebracht.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog komt Papua in Japanse handen. Na de oorlog komt het eiland in 1945 weer in Nederlandse handen. In 1962 zou Nederland Papua pas vrijgeven onder druk van het Indonesische leger en onder sterke diplomatieke druk van de Verenigde Naties. Papua behoorde vanaf die tijd tot Indonesië.
https://anderetijden.nl/aflevering/589/100-jaar-Soekarno?
Postkoloniale periode
In 1963 werd Papua ingelijfd bij de Indonesische Republiek. Nederland had echter het eiland aan Indonesië in 1963 overgedragen onder de voorwaarde dat de bevolking van Papua zelf over hun toekomst mochten beslissen.
De Indonesische regering koos er later voor om geen gebruik te maken van een referendum. De regering bepaalde dat via een stemming (= musyawarah) moest worden besloten over de toekomst van het eiland. De musyawarah hield in dat er overeenstemming moest worden bereikt door de vertegenwoordigers van het eiland over wat er met het eiland ging gebeuren. Deze vertegenwoordigers werden door de Indonesische regering zelf uitgezocht. De vertegenwoordigers kozen onder druk van Indonesië ervoor dat Papua deel zou blijven uitmaken van de Indonesië.
Deze beslissing is echter door veel organisaties waaronder OPM (Operasi Papua Merdeka = Operatie Vrij Papua) nooit erkend. Ze hebben dit niet erkend omdat de stemming onder druk van Indonesië heeft plaatsgevonden. Na de stemming hebben er allerlei ongeregeldheden en opstanden plaatsgevonden tegen de centrale Indonesische regering.
Bron:https://www.indonesie.nl/indonesie/reisgids/papoea/achtergronden-papoea/geschiedenis-papoea/
Samenvatting
Tot 1962 werd westelijk Nieuw-Guinea (West Irian, Irian Jaya), beschouwd als een overzees gebiedsdeel van Nederland. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was ook dit eiland bezet door de Japanners. Na de tweede wereldoorlog streeft Indonesië naar onafhankelijkheid en maakt het zich los van Nederland.
In 1949 werd een overeenkomst getekend tussen Nederland en Indonesië. Nederland droeg de soevereiniteit over (van Papua) aan de Indonesische regering. Papua behoorde tot 1962 nog bij Nederland en werd daarna ook overgedragen aan Indonesië. De huidige geschiedenis vertelt dat de Papua’s liever hun eigen land wilden besturen. Tot op de dag van vandaag strijden ze voor zelfbestuur.
Bron: lesmateriaal VO, Fliers & Veldmate
https://www.docentenplein.nl/lesmateriaal/lespakket-voor-docent-en-leerling-havovwo-vergeten-eiland-west-papua